Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Duo Reges: constructio interrete. Non igitur bene. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Nunc idem, nisi molestum est, quoniam tibi non omnino
displicet definire et id facis, cum vis, velim definias quid
sit voluptas, de quo omnis haec quaestio est.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis
malis oppressum.

Haec igitur Epicuri non probo, inquam.
Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Id est enim, de quo quaerimus.

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? An hoc usque quaque, aliter in vita? Iam in altera philosophiae parte. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Rationis enim perfectio est virtus;

Bork: Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Qui convenit?: Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Recte, inquit, intellegis.: Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.

Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.
Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit;

Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Sed quid sentiat, non videtis. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Deprehensus omnem poenam contemnet. Velut ego nunc moveor. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.