Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;
Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;
Sedulo, inquam, faciam. Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Inquit, dasne adolescenti veniam? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
- At cum tuis cum disseras, multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime dicitur.
- Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum.
- Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.
- Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere.
- Etiam beatissimum?
- Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.
- Bork
- Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset.
- Idemne, quod iucunde?
- Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate.
Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Duo Reges: constructio interrete. Sed quae tandem ista ratio est? Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Ne discipulum abducam, times.
- Itaque his sapiens semper vacabit.
- Quis est tam dissimile homini.
- Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Nec enim haec movere potest appetitum animi, nec ullum habet ictum, quo pellat animum, status hic non dolendi, itaque in hoc eodem peccat Hieronymus. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.