An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse. Sint ista Graecorum; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?

Bork: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Quo modo?: At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
Quid ergo?: Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Explanetur igitur.: Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Deinde non quaerimus, quid obscuretur aut intereat, quia sit admodum parvum, sed quid tale sit, ut expleat summam.
Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Quo igitur, inquit, modo?
Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Immo videri fortasse.

Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Verum hoc idem saepe faciamus. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Equidem e Cn. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.

Quae enim dici Latine posse non arbitrabar, ea dicta sunt a te verbis aptis nec minus plane quam dicuntur a Graecis.

Itaque Epicurus semper hoc utitur, ut probet voluptatem
natura expeti, quod ea voluptas, quae in motu sit, et parvos
ad se alliciat et bestias, non illa stabilis, in qua tantum
inest nihil dolere.

Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis
insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.