Sin aliud quid voles, postea.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Duo Reges: constructio interrete. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat
pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?

Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane
commode verbis depingere solebat.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Nunc de hominis summo bono quaeritur;

At vero facere omnia, ut adipiscamur, quae secundum naturam sint, etiam si ea non assequamur, id esse et honestum et solum per se expetendum et solum bonum Stoici dicunt.

At multis malis affectus.
Sed quae tandem ista ratio est?
Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.
Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur;
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.

Bork: Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Pollicetur certe.: Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Magna laus.: Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Facete M.: Bonum patria: miserum exilium.

Id [redacted]tilius factum negabat. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Qui est in parvis malis. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;