An hoc usque quaque, aliter in vita?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Duo Reges: constructio interrete. Zenonem roges; Quare attende, quaeso.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Verum esto;
Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Non igitur bene. Memini me adesse P. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quis Aristidem non mortuum diligit? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Bork: Hic ambiguo ludimur.
Verum esto;: Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Numquam facies.: Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Quid adiuvas?: Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Bork: Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Quo modo?: Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Atque ipsa hominis institutio si loqueretur, hoc diceret,
primos suos quasi coeptus appetendi fuisse, ut se
conservaret in ea natura, in qua ortus esset.

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Non risu potius quam oratione eiciendum? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Rationis enim perfectio est virtus; Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Laboro autem non sine causa;

Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.