Quare ad ea primum, si videtur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Duo Reges: constructio interrete. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam quidem captam esse senserit?

Omnis autem in quaerendo, quae via quadam et ratione
habetur, oratio praescribere primum debet ut quibusdam in
formulis ea res agetur, ut, inter quos disseritur, conveniat
quid sit id, de quo disseratur.

Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Quae sequuntur igitur?: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Si longus, levis.: Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;
Nihil sane.: Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?
Reguli reiciendam;: Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Nam ante Aristippus, et ille melius. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.

Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
De vacuitate doloris eadem sententia erit.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.