Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Suo enim quisque studio maxime ducitur. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati,
suscepti, instituti sumus?

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Illi enim inter se dissentiunt.

Quod enim dissolutum sit, id esse sine sensu, quod autem sine sensu sit, id nihil ad nos pertinere omnino.

Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Moriatur, inquit.
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Quis Aristidem non mortuum diligit?

Duo Reges: constructio interrete. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Quae sequuntur igitur? Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Sin aliud quid voles, postea. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quonam, inquit, modo? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;
Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.

Bork: Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
Itaque ab his ordiamur.: Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Bork: Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
Bork: Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;